Ημέρα για τον παππού και την γιαγιά

Με την ευκαιρία της παγκόσμια ημέρας ηλικιωμένων ας δούμε μερικές ιδέες.

• Καλούμε τους παππούδες και τις γιαγιάδες των παιδιών (ή ηλικιωμένους από το γειτονικό Κ.Α.Π.Η)να επισκεφθούν την τάξη.

• Δίνετε στα παιδιά αρκετό χρόνο, για να καθίσουν και να συζητήσουν με καθένα από τους ηλικιωμένους.
• Όσοι από τους καλεσμένους το επιθυμούν μπορούν αν διηγηθούν στην τάξη τι έκαναν όταν ήταν παιδιά  ή να μιλήσουν για εμπειρίες από το επάγγελμά τους ( π.χ. ένας καπετάνιος για τα ταξίδια του).
  

Η δραστηριότητα αυτή μπορεί να έχει μεγαλύτερη επιτυχία αν οι ηλικιωμένοι έχουν να δείξουν στα παιδιά και κάποιες φωτογραφίες από την παιδική τους ηλικία ή από την επαγγελματική τους ζωή.

Τα παιδιά θα χαρούν να δουν τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους μέσα στο σχολείο και οι ηλικιωμένοι θα νιώσουν μεγάλη χαρά. Δείτε τι έγινε στις Η.Π.Α. όταν στέγασαν ένα νηπιαγωγεία μέσα σε οίκο ευγηρίας.

http://www.thetoc.gr/koinwnia/article/apisteuto-egxeirima-sto-siatl-sustegasan-nipiagwgeio-kai-girokomeio

Να και ένα ωραίο δωράκι που μπορούμε να προσφέρουμε στον παππού και στην γιαγιά.

Τα λουλουδάκια μας.

Θα χρειαστούμε:

Χαρτόνι

Μια φωτογραφία του παιδιού ή μια ζωγραφιά του για τον εαυτό του.

Κόβουμε με το χρωματιστό χαρτόνι τα λουλουδάκια και στο κέντρο κολλάμε την φωτογραφία ή την ζωγραφιά.

Έτσι θα έχουμε ένα μπουκέτο με όμορφα λουλούδια που  είναι τα εγγόνια τους.

Και μια καρτούλα

Στο τέλος ο παππούς και το παιδάκι μπορούν να ζωγραφίσουν μαζί.Και να δημιουργήσουν μια ζωγραφιά ενθύμιο για την ημέρα.

Ημέρα με αυτοκίνητα!

       Σήμερα όλα τα αγόρια της τάξης έφεραν τα αυτοκίνητά τους. Θα φτιάχναμε το γκαράζ του σχολείου. Τα κορίτσια στέκονταν και έβλεπαν τους μικρούς αυτοκινητιστές πως οδηγούσαν και είχαν κάνει την τάξη πίστα Ράλι.

-Εμείς κυρία; Ρώτησαν την κυρία Βερενίκη με ένα παράπονο.

-Θέλετε να έχετε κι εσείς αυτοκινητάκια; Τις ρώτησε η δασκάλα και προσπαθούσε να σκεφτεί τι αυτοκινητάκια θα μπορούσαν να έχουν τα κορίτσια.

Εκείνη την στιγμή η Βίκυ βγήκε από την τουαλέτα.

-Κυρία τελείωσε το χαρτί είπε και της έδειξε το άδειο ρολό.

Η Φρατζέσκα πήρε το ρολό και αμέσως το έβαλε πάνω στο τραπεζάκι.

-Βρούμ βρούμ  νάτο το αυτοκινητάκι μας!

- Ωραία ιδέα, είπε η δασκάλα, ελάτε να σας δείξω πως θα κάνουμε τέλεια αυτοκινητάκια σαν αληθινά.

Όλα τα παιδιά μαζεύτηκαν γύρω από την κυρία Βερενίκη και άρχιζαν να κατασκευάζουν τα αυτοκινητάκια τους με τον τρόπο που τους έδειξε η δασκάλα.

Θέλετε  να φτιάξετε κι εσείς τα δικά σας;

Είναι πολύ απλό

Θα χρειαστούμε

Άδεια ρολά από χαρτί υγείας

Χρώματα και έτοιμο το αυτοκινητάκι

-Κυρία όμως που θα τρέχουν τα αυτοκίνητά μας; Δεν πρέπει να φτιάξουμε έναν δρόμο; Ρώτησε ο Πέτρος κι έψαχνε γύρω γύρω στην τάξη να βρει ένα υλικό κατάλληλο για να φτιάξει τον δρόμο.

Εκείνη την ώρα χτύπησε το κουδούνι. Η μητέρα του Πέτρου περνούσε από το σχολείο, είχε φέρει κάτι σε μια σακούλα.

-Κύρια Βερενίκη συγνώμη που σας διακόπτω από το μάθημα, αλλά έχω εδώ κάποια παλιά παντελόνια του άντρα μου, μήπως τα χρειάζεστε για σφουγγαρόπανα ή για να καθαρίζετε τα τζάμια; Είναι πολύ ανθεκτικό πανί.

-Όχι μαμά,, πετάχτηκε ο Πέτρος από την άλλη γωνιά της τάξης τα παντελόνια του μπαμπά θα φτιάξουν τον δρόμο μας. Έτσι δεν είναι κυρία;

Η Κυρία Βερενίκη προσπάθησε να σκεφτεί, πως τα παλιά τζιν θα γίνουν δρόμος, αλλά να έγιναν.

Τα παιδιά ζωγράφισαν επάνω και τις διαγραμμίσεις.

Η πίστα τους ήταν έτοιμη!

-Όμως κυρία που θα μαζέψουμε τα αυτοκίνητα όταν τελειώσει το παιχνίδι;

-         - Έχω μια ιδέα είπε ο Νικόλας που δεν είχε μιλήσει όλη εκείνη την ώρα γιατί έκανε μια περίεργη ζωγραφιά με το αυτοκινητάκι του. Να πάρουμε τα ρολά από το χαρτί υγείας και να τα κάνουμε θέσεις για το γκαράζ μας. 

Έτσι τα παιδιά έφτιαξαν το γκαράζ μέσα σε ένα κουτί με τα ρολά από το χαρτί υγείας!

-Κοίτα κυρία αγώνας! Φώναξε ο Νικόλας και έδειξε στα παιδιά μια περίεργη ζωγραφιά με τα αυτοκινητάκια του. Είχε βάλει έναν μαρκαδόρο πίσω από το αυτοκίνητο κι εκείνο τρέχοντας άφηνε πίσω του μια γραμμή. 

Όλες οι γραμμές αποτέλεσαν ένα ωραίο σχέδιο κι έτσι τα παιδιά μπόρεσαν να ζωγραφίσουν τώρα που ήταν ακόμη αρχή του σχολείου  και δεν μπορούσαν να πιάσουν καλά στο χέρι τους τον μαρκαδόρο ή το μολύβι.

_________________________________

αυτό είναι το νηπιαγωγείο μας. 

Κάπως έτσι μέσα από την ζωή των μικρών παιδιών προσπαθούμε να σας δώσουμε ιδέες και να κάνουμε την εκπαίδευση παιχνίδι!

 Ίσως είναι κι ένας τρόπος να ξαναγυρίσω στην τάξη.

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΌΣ

Λάβετε μέρος στον διαγωνισμό μας και κερδίστε ! Κοινοποιήστε την ανάρτηση στο facebook και κερδίστε! 

Δίνουμε σε 3 τυχερούς 

1 σετ μαρότ και 

2 σετ γαντόκουκλες με τον Σταμάτη και τον Γρηγόρη! 

Κάντε κοινοποίηση τώρα!

ο Σταμάτης και ο Γρηγόρης πάνε σχολείο!

    Μόλις είχε χαράξει. Ο Γρηγόρης ανακάθισε στο φανάρι του. Κοίταξε τον δρόμο. Κανένας. Σκούντηξε δίπλα τον Σταμάτη,  που κοιμόταν του καλού καιρού.

-Πρέπει να σηκωθούμε, του είπε σιγανά.

-Μμμ, μουρμούρισε ο Σταμάτης.

-Σταμάτη πρέπει να σηκωθούμε, επανέλαβε τώρα ο Γρηγόρης πιο δυνατά.

-Μμμμμ, του απάντησε κοιμισμένος ο Σταμάτης.

-Σήκω γρήγορα Σταμάτη! Έχουμε δουλειά!

-Μα Γρηγόρη ακόμη δεν ξημέρωσε! Δεν άρχισε η κίνηση, που να πάμε; Παραπονέθηκε με ένα μεγάλο χασμουρητό ο Σταμάτης.

-Σήμερα Σταμάτη, είναι μια διαφορετική ημέρα.

Ο Σταμάτης ανακάθισε στο φανάρι του, έτριψε τα μάτια του, κοίταξε στην ανατολή τον ολοπόρφυρο ήλιο και ρώτησε γεμάτος απορία:

-Τι ξεχωριστό έχει η σημερινή μέρα;

-Είναι η μέρα χωρίς αυτοκίνητο! Απάντησε δυνατά ο Γρηγόρης!

-Μμμμ, Ωραία! είπε ο Σταμάτης και ξανακουλουριάστηκε στο φανάρι του, να συνεχίσει τον ύπνο.

-Όχι, όχι δεν είναι ώρα να κοιμηθούμε ,Σταμάτη, πρέπει να τρέξουμε να πάμε στο σχολείο!

-Τι να κάνουμε στο σχολείο; τον ρώτησε γεμάτος απορία και κοκκίνισε ακόμη πιο πολύ.

-Να πούμε στα παιδιά, όλα αυτά που ξέρουμε, για την κυκλοφορία στους δρόμους! Είναι η μοναδική μας ευκαιρία. Τα παιδιά στο σχολείο πρέπει να μάθουν.

-Καλά, είπε ο Σταμάτης κι άρχισε να ετοιμάζεται χωρίς να το θέλει και τόσο πολύ.

Ο Σταμάτης σηκώθηκε και προχώρησε σιγά σιγά. Ο Γρηγόρης τον τραβούσε να κάνει γρήγορα.

Έφτασαν στο σχολείο. Το  προαύλιο ήταν γεμάτο χαρούμενα παιδάκια που τραγουδούσαν και φώναζαν. Μόλις είδαν τον Σταμάτη και τον Γρηγόρη έτρεξαν στην κυρία τους.

-Κυρία, κυρία κοίτα δύο παράξενα ανθρωπάκια που έρχονται!

Η Κυρία Βερενίκη χαμογέλασε καλοσυνάτα.

-Καλώς τους, καλώς τους, είπε και άνοιξε με χαρά την πόρτα του σχολείου.

-Παιδιά είναι οι φίλοι μας, ο Σταμάτης και ο Γρηγόρης

-Μα κυρία αυτοί δεν είναι στο φανάρι; Είπε ο Νικόλας με απορία.

-Ναι, Νικόλα είναι στο φανάρι κάθε μέρα και μας δείχνουν πώς να περνούμε τον δρόμο με ασφάλεια, όμως μια μέρα του χρόνου  κατεβαίνουν και έρχονται εδώ μαζί μας, να  παίξουν και να μας τα πουν από κοντά.

Τα παιδιά χάρηκαν τόσο πολύ που τους είχαν μαζί τους και άρχισαν τις ερωτήσεις.

-Πότε πρέπει να διασχίζουμε τον δρόμο;

-Πρέπει να φοράμε ζώνη στο αυτοκίνητο;

-Πρέπει να περνάμε με κόκκινο;

Όταν  είναι τροχονόμος ποιος  περνάει πρώτος;

Ο Σταμάτης και ο Γρηγόρης δεν προλάβαιναν να απαντήσουν στις ερωτήσεις.

Η κυρία Βερενίκη έβγαλε τα παιδιά έξω στην αυλή, εκείνη την ώρα ερχόταν από την γωνιά του δρόμου ο κύριος  Τίμος, ο τροχονόμος.

-Α εδώ είστε φιλαράκια; Κατεβήκατε από το φανάρι και γίνατε κι εσείς παιδιά!

-Τι να κάνουμε κύριε Τίμο μια μέρα τον χρόνο κι εμείς παίζουμε, όλο τον καιρό στο φανάρι μουδιάσαμε! Απάντησε ο Σταμάτης που του άρεσε η ιδέα να βρίσκεται ανάμεσα στα παιδιά, κι ας μην προλάβαινε να τους λύσει όλες τις απορίες.

-Κύριε Τίμο είναι η μέρα χωρίς  αυτοκίνητο σήμερα, το ξεχάσατε;   Τον ρώτησαν τα παιδιά.

-Όχι , όχι δεν το ξέχασα, γι αυτό ήρθα σήμερα στο σχολείο, για να πω στα παιδιά μερικά πράγματα, για την σωστή κυκλοφορία στους δρόμους. Ξέρετε παιδιά μου είπε ο Κύριος Τίμος σοβαρός σοβαρός, άμα αποκτήσετε καλές συνήθεις τώρα που  είστε μικροί θα τις έχετε για πάντα.

-Σε προλάβαμε κύριε Τίμο τους τα είπαμε όλα. Χαμογέλασαν πονηρά ο Σταμάτης και ο Γρηγόρης.

Ελάτε τώρα παιδιά να παίξουμε και το παιχνίδι του τροχονόμου, αφού έχουμε στην παρέα μας και τον κύριο Τίμο.

Τα παιδιά ξεχύθηκαν στην αυλή αλλά με το σφύριγμα του Κυρίου Τίμου έμειναν στις θέσεις τους σαν αγάλματα.

Άρχισαν να τρέχουν αλλά το σφύριγμα και πάλι τα σταμάτησε.

Ο κύριος Τίμος χάρηκε που τα παιδιά ήταν τόσο προσεκτικά. Τα χαιρέτησε, περίμενε να έρθουν και ο Σταμάτης και ο Γρηγόρης αλλά αυτοί που να ξεκολλήσουν απ το σχολείο.

 Η κυρία Βερενίκη έβγαλε και τα μπισκοτάκια.

-Κοίτα Γρηγόρη τα φανάρια μας

-Πο πο κυρία Βερενίκη, πως μπορέσατε και τα κάνατε μπισκότα;

-Μα με σοκολάτα και καραμελίτσες!

Όλοι κεράστηκαν, χαιρετήθηκαν και υποσχέθηκαν πως και του χρόνου θα ήταν πάλι μαζί.

Μόλις έφυγαν, τα παιδιά μπήκαν στην τάξη και έφτιαξαν τα φανάρια.

Δείτε πόσες ιδέες είχαν!

φανάρι με ψηφιδωτό 

φανάρι από χαροκιβώτιο

Φανάρι με μαύρο χαρτόνι και ζελατίνα

Ημέρα χωρίς αυτοκίνητο.

Η Ευρωπαϊκή Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο πρωτοξεκίνησε στη Γαλλία το 1998 και καθιερώθηκε σε πανευρωπαϊκή κλίμακα με απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 2000. 

Στον εορτασμό συμμετέχουν 1500 πόλεις της Ευρώπης και 4 του Καναδά.

Κάθε χρόνο, στις 22 Σεπτεμβρίου οι αρχές πολλών πόλεων κλείνουν το κέντρο τους για τα αυτοκίνητα και ενθαρρύνουν τους πολίτες τους να χρησιμοποιήσουν για τις μετακινήσεις τους τα μέσα μαζικής μεταφοράς, ποδήλατα, αλλά και τα πόδια τους.

Στη χώρα μας, από το 2000 μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει 1.500.000 νέα αυτοκίνητα, επιβαρύνοντας κατά 80% την ατμοσφαιρική ρύπανση, ειδικά τους θερμούς μήνες. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Greenpeace, την πρωτιά σε υψηλά επίπεδα μικροσωματιδίων στην ατμόσφαιρα κρατά η Θεσσαλονίκη, δεύτερη είναι η Αθήνα και ακολουθούν Λάρισα και Πάτρα.

Viva la French Velorution!

Ο  υπερδραστήριος σοσιαλιστής Γάλλος δήμαρχος Βertrand Delanoe εφάρμοσε υποδειγματικά το Velib (velo libre θα πει ελεύθερο ποδήλατο) σε όλο το κεντρικό Παρίσι από το 2007, στήνοντας σταθμούς με γκρίζα ποδήλατα που μπορείς να νοικιάσεις με μικρή αμοιβή και να τα αφήσεις σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή της πόλης. 

Το πρόγραμμα είχαν εφαρμόσει ήδη το Άμστερνταμ, η Κοπεγχάγη, το Όσλο και η Λιόν, αλλά στο Παρίσι έχει τη μεγαλύτερη απήχηση. Τα νούμερα μιλούν μόνα τους: 20.000 ποδήλατα, 1 ευρώ τη μέρα, 8.000 κλοπές ποδηλάτων, 20 λεπτά δωρεάν βόλτας, 1.500 σημεία στάθμευσης, 100.000 ενοικιάσεις τη μέρα, 50.000.000 διαδρομές, το 45% των χρηστών δεν έχει αυτοκίνητο.

Ημέρα χωρίς αυτοκίνητο

Με την ευκαιρία   της "παγκόσμιας ημέρας χωρίς αυτοκίνητο" δημιουργήσαμε για σας μια προσφορά στις κούκλες

• δύο γαντόκουκλες "Σταμάτης & Γρηγόρης" στην προνομιακή τιμή των 8 ευρώ και οι δύο!

• δύο μεσαίες μαρότ "Σταμάτης & Γρηγόρης" στην προνομιακή τιμή των 15 ευρώ και οι δύο!

Σταμάτης & Γρηγόρης μαρότ

πάνω στην σκηνή 

Θα ακολουθήσουν δραστηριότητες και ιδέες για το πως θα τις ζωντανέψετε μέσα στην τάξη.

Ακολουθήστε μας στο facebook για να λάβετε μέρος στον διαγωνισμό μας 

Μόμο και Τότο

Ήρθαν οι φίλοι μας. 

Δύο χαμογελαστοί κλόουν που θα σκορπίσουν χαμόγελα και χαρά τις πρώτες μέρες του σχολείου! Μπορούμε να κάνουμε αστεία μαζί τους να γελάμε και να ξεχάσουμε για λίγο τον αποχωρισμό από την μαμά. 

ΜΟΜΟ 

Τότο

Οι κλόουν θα μας μάθουν να κάνουμε γκριμάτσες με το πρόσωπό μας και θα μας πουν χαρούμενα και γελαστά τραγούδια. 




Να μια ωραία μουσική που θα μας κάνει να χορέψουμε και να κάνουμε παρέλαση μαζί με τους κλόουν!
Ακούστε το τραγούδι εδώ 

Μπορείτε να αποκτήσετε τους κλόουν στέλνοντας ένα email στο ioneirovates@gmail.com

Ένα Νηπιαγωγείο γεμάτο Χαμόγελα... : Αστέρι και φιλί - Παραμύθι

Ένα Νηπιαγωγείο γεμάτο Χαμόγελα... : Αστέρι και φιλί - Παραμύθι: Η μετάβαση από τη ζεστή αγκαλιά της μανούλας στη μεγάλη τρυφερή αγκαλιά της κυρίας δημιουργεί πολλά συναισθήματα στα μικρά μας αγγελούδια....

ΑΝΕΒΑ ΜΗΛΟ!

Αυτή η δραστηριότητα μαθαίνει στα παιδιά να αναγνωρίζουν το όνομά τους.

Απαραίτητα υλικά

Πράσινο καφέ και κόκκινο χαρτόνι

Ένα μικρό κουτί , καλαθάκι, κουβάς ή κοφίνι.

Διαφανές αυτοκόλλητο ή πλαστικοποιητής

Κολλητική ταινία ή σκρίτς σκράτς

Τι να κάνετε

1 Κόψτε το πράσινο μέρος του δέντρου από το πράσινο χαρτόνι και τον κορμό από το καφέ. Κόψτε ένα κόκκινο μήλο για κάθε παιδί. Βεβαιωθείτε ότι το δέντρο είναι αρκετά μεγάλο για να έχει χώρο για όλα τα μήλα. Ντύστε με διαφανές  αυτοκόλλητο το δέντρο και τα μήλα. Ή πλαστικοποιήστε τα μήλα.

2 Γράψτε σε κάθε μήλο το όνομα ενός παιδιού.

3 Βάλτε το δέντρο στον τοίχο ή σε μια πόρτα αρκετά χαμηλά για να το φτάνουν τα παιδιά. 

4. Βάλτε τα μήλα στο δέντρο με κολλητική ταινία ή σκριτς σκράτς

5 Φωνάξτε το όνομα ενός παιδιού και αφήστε το παιδί να παίρνει το μήλο με το όνομά του και να το βάλεις το καλάθι.

Σας δίνουμε ενδεικτικά δύο πατρόν:

Και κάτι άλλο!

Μπορούμε να κάνουμε πιο φανταστικό το δέντρο μας δημιουργώντας ένα αστρόδεντρο. Οι καρποί του δέντρου είναι τα αστεράκια της τάξης μας.

Βιβλιογραφία

Διδακτική πράξη και Θεωρία

Δραστηριότητες για το παιδί εκδόσεις Πατάκη 1995.